Past ‘R tussen!
Schiedamseweg 77b, 3026 AD Rotterdam
‘Als je het goed vindt dan ga ik even door met deze fiets’ zegt Hakan, eigenaar van Ado tweewielers. Hij takelt een fiets omhoog en vertelt honderduit terwijl hij met het gereedschap draait en duwt. Tijdens het gesprek vervangt hij de band van een damesfiets en maakt de remmen weer in orde.
Persoonlijk: ‘Ik ben een geboren en getogen Rotterdammer, in Rotterdam-West opgegroeid.’
De winkel: ‘Voordat ik deze winkel begon, werkte ik bijna veertien jaar bij de politie. De winkel die eerst van een vriend was, kwam plotseling op mijn pad. Ooit zei ik tegen hem: ‘Als je de winkel weg doet, bel mij dan.’ Jaren later belde hij ineens op. Het kwam toen eigenlijk helemaal niet zo goed uit, ik had een vaste baan. Maar van kleins af aan wilde ik wel altijd een eigen zaak hebben. Uiteindelijk heb ik de kans toch met beide handen aangegrepen. Eerst combineerde ik de winkel nog met mijn werk en hielp mijn vader in de winkel, maar twee banen werd me gewoon te zwaar. In de winter konden we het wel bijbenen, maar in de zomer was het te druk. Toen heb ik samen met mijn leidinggevende de knoop doorgehakt en ben ik voor de zaak gegaan. Dat is nu acht jaar geleden.’
Geschiedenis: ‘De zaak bestaat vanaf 1939, dus nu al 77 jaar. De zoon van de eerste eigenaar komt nog wel eens gedag zeggen. In zijn jeugd woonde hij boven de winkel, hij is hier opgegroeid. Dat vind ik bijzonder.’
Politie: Of ik mijn baan bij de politie mis? Nou het blauwe bloed blijft stromen, zoals we dat dan zeggen. Als ik een sirene hoor, reageer ik daar automatisch op. Maar aan alle leuke dingen komt een eind. Collega’s van toen komen mij nog wel eens opzoeken hoor, ze komen langs voor een bakkie.’
De wijk: ‘Om de problemen aan te pakken heb je mensen met hogere inkomens nodig. Probeer deze mensen in de wijk te houden. Werk is in deze buurt een belangrijk thema.
Waar ben je trots op?
‘Van alle culturen in Rotterdam hebben we er in Delfshaven de meeste. Dat vind ik bijzonder. Tegelijkertijd vraagt dat wel wat aanpassing. Laatst kwam er bijvoorbeeld een meneer in de winkel die geen Nederlands sprak. Toen kwam er toevallig net iemand anders binnen. Hij kon vertalen; probleem opgelost. Het is belangrijk om in oplossingen te denken. Het is geven en nemen. Als je wilt en er voor open staat, gaan al die verschillende culturen goed samen. Wees niet bang voor verandering. Dat is met alles zo. Als je je krampachtig opstelt, dan werkt het niet. Mensen vervallen al snel in ‘ons kent ons’ en ‘vroeger was alles beter’. Maar mijn motto is: geef mensen eerst een kans en oordeel dan.’
Wat is jouw positieve bijdrage aan de wijk?
‘Ik creëer kansen voor jongeren. Iedereen is welkom in mijn winkel. Ook ben ik lid van de winkeliersvereniging. We organiseren activiteiten en zetten ons in voor een nette, schone winkelstraat. We hebben best veel voor elkaar gekregen, zoals straatverlichting, bloembakken en het Stop & Shop-tarief. Mensen denken helaas vaak dat dingen vanzelf gaan. Was dat maar zo, dingen veranderen kost veel tijd. Dat leg ik dan ook uit. Ik zeg altijd: als je niets doet, dan gebeurt er ook niets en holt de straat achteruit.’
Vertel eens iets over die kansen voor jongeren?
‘In de loop van de tijd heb ik in totaal 50 stageplekken aangeboden. Bij voorkeur wil ik jongens met een technische opleiding uit de buurt een kans geven. Sommige jongens werken hier een paar dagen of weken, andere weer maanden of jaren. Meestal kijk ik eerst even aan hoe het gaat. Ik ben niet zo moeilijk hoor. Als je maar op tijd komt en je aan een aantal regels houdt. De meeste jongeren komen regelmatig terug voor een praatje of een bakje koffie, echt leuk is dat. Dan lopen ze de keuken in en zeggen: ‘Hakan, wil je koffie?’’
Auteur: Madelon Stoele
Fotograaf: Marieke Odekerken
